اضافه کاری
درماده ۵۱ قانون کار مدت زمانی که کارگر نیرو و یا
وقت خود را در اختیار کارفرما قرار می دهد
ساعات کار وی محسوب می شود.
طبق همان ماده ساعات کار روزانه کارگر نمی تواند
بیشتر از ۸ ساعت باشد. برابر با تبصره ۱ این ماده
چنانچه ماهیت کار طوری باشد که ساعات کارکرد در
برخی روزها کمتر از ۸ ساعت و برخی روزها بیشتر
از ۸ ساعت است. در مجموع کل ساعات کار هفتگی
نباید از ۴۴ ساعت در هفته نماید.
اگر نیاز باشد ساعات کار کارگری بیش از ساعات
کار موظفی ۴۴ ساعت در هفته باشد باید
شرایط ماده ۵۹ قانون کار رعایت شود.
شرایط اضافه کاری :
الف : موافقت کارگر ب: پرداخت ۴۰% اضافه بر
مزد هر ساعت کار عادی.
از آنجا که به طور معمول حقوق کارگران ماهیانه
پرداخت می شود لذا حقوق و مزایا از جمله
اضافه کاری نیز سر ماه محاسبه
و پرداخت می شود.
اضافه کاری تنها و تنها زمانی معنی پیدا می کند که
ساعات کار موظفی تکمیل شود
و چنانچه ساعات کاری در طول ماه از ساعات کار
موظفی آن ماه کمتر باشد
کار تحت هر شرایطی اضافه کار محسوب نمی شود.
مثلا در طول هفته ۴ روز کاری
و روزانه ۱۰ ساعت کار باشد که مجموع کارکرد هفتگی
۴۰ ساعت می شود که از میزان مقرر در قانون کمتر
است و اضافه کاری محسوب نمی شود.
درباره این سایت